Śliwkowa tunika . Zrób razem ze mną :-)

 

Dzień dobry 🌞

U mnie dalej fioletowo :-) bo śliwka to też odcień tego koloru .

A teraz mamy śliwkowy urodzaj jak zwykle na koniec lata. Pod śliwkami uginają się stragany na targowych placach. Króluje węgierka ta już modyfikowana ale też czasami można kupić zwyczajną starą odmianę . To jednak rarytas.

Naukowcy twierdzą , że suszona śliwka jest owocem bardziej cennym w witaminy i minerały a mnie osobiście zaskoczyła wiadomość, że odmładza naszą skórę redukując zmarszczki. To chyba trzeba jeść więcej , zwłaszcza w moim wieku :-)

Śliwka obok wielu witamin takich jak A, E ,C , B6 i K ma błonnik, magnez, fosfor, żelazo, wapń i potas. Jest niezwykle cenna dla naszych organizmów i chroni nasze życie psychiczne i ogranicza rozwój nowotworów. Powinniśmy zatem je zajadać... a kiedy? jak nie teraz?

W pozostałych miesiącach możemy sięgać po suszone śliwki lub własne przetwory. Mam planach to drugie i być może zrealizuję choć trochę za dużo mam teraz na głowie.

Wracając do tuniki - zrobiłam ją na drutach nr 3 na zamówienie mojej córki i odtwarzałam ze starego mojego autorskiego wzoru. Biała tunika była robiona dawno , dawno temu  a  czas zrobił swoje. Ulubiona tunika córki już nie wygląda zachęcająco i poprosiła o zdublowanie ale w kolorze ciemnego fioletu. Wybrałam czeską włóczkę akrylową Sonja w kolorze śliwki - fiolet przełamany bordem.

Zdjęcia znów nie oddają prawdziwości koloru. Włóczka jest bardzo wydajna bo z pięciu motków po 305 m wyszła ta tunika i dwie czapki dla córki i zięcia. Tunika sięga poniżej połowy uda, bliżej kolana.

   Oryginał czyli pierwsza wersja wyglądała tak - niestety nie mam

 lepszej fotki . Nie pamiętam nazwy włóczki ale była zdecydowanie            cieńsza od Sonji.                                                             

Zamieściłam ją na blogu na początku mojego blogowania i jak maie tam ochotę zaglądnąć i poczytać o tunikach to zapraszam 

KLIK

Zmieniłam też ścieg spódnicy , wypełniając przerwy między warkoczami ściegiem francuskim a nie dżersejowym. Tunika jest odcięta pod biustem poprzecznym warkoczem. Przód to dekolt w szpic a połówki zachodzą na siebie. Ścieg dżersej. Plecy gładkie. Wzdłuż spódnicy biegną warkocze zakończone listkami. Rękawy z główką robione są ściegiem francuskim. A poszczególne etapy pracy tak wyglądały - trzy pierwsze zdjęcia to prawie kolor real 

Pracę zaczynamy od poprzecznego  pasa i robimy warkocz 4/4 . Na druty nabieramy 14 oczek i od razu rozkładamy ścieg : 1 o.b. + 2o.l .+ 8o.p.(warkocz) + 2o.l .+ 1o.b. Warkocz krzyżujemy w co 9 rzędzie.  Długość to obwód pod biustem.

Gdy już to mamy - pasek dzielimy na 2 części na przód i tył tuniki. Bezpośrednio od warkoczowego paska nabieramy oczka pod tył , przód i spódnicę. Całość robimy etapami. Warkocze spódnicy tak rozkładamy by obwód stanowił całość z równymi przerwami między warkoczami 4/4/.

Poły przodu - od paska dodajemy oczka , w sumie 10 . Muszą być z luzem by objąć biust. Ścieg zwykły dżersej. Poły przodu zachodzą na siebie w 1/3 .

Plisa ma szerokość 6 oczek i jest robiona ściegiem francuskim.

Pod pachy gubimy dziewięć oczek.

Gdy mamy już wszystkie cztery części zrobione - tunikę zszywamy i robimy dwa rękawy z główką. 

Rękawy wszywamy i gotowe. Tunika moja trochę faluje bo nie prałam jej - zostawiłam zadanie dla córki. Kiedyś może dostanę zdjęcie jak faktycznie tunika wygląda na osobie i może kolor zostanie chwycony.

Na razie tylko wiem , że się podoba a to też ważne :-)

Na razie jest sukienka na fotce - jedna z dwóch wysłanych 

oraz obrus , który miał być na mniejszy stół ale na szczęście i na duży pasuje.

O sukience poczytacie tutaj KLIK

W fioletach do publikacji  zostały jeszcze czapki ale o nich opowiem później i wreszcie będzie koniec tych kolorów na blogu , przynajmniej w tym czasie :-) ..... bo to fajny jednak kolor :-)

💗Bądźcie zdrowi 💓

Bardzo dziękuję za odwiedziny mojego bloga :-)

Za komentarze , tak miłe i cenne dla mnie :-)

Do zobaczenia w następnym poście :-)

🌲🌻☔🌞☔🌼🌳